BEWUSTZIJN/BEWUSTWORDING.
Een nog steeds doorlopend thema. Vaak zoeken wij de bewustwording in het vele weten, in de kennis van hetgeen de Meesters via Jozef Rulof hebben gezegd en geschreven. Ja, velen van ons weten zelfs aan te geven op welke pagina van welk boek het één en ander te vinden is! Het is machtig te weten waar wij zijn ontstaan, alles te weten van het universum. Dat zijn de eerste fundamenten voor ons leven. Maar dat is niet voldoende, want waar het in feite om gaat is de bewustwording van onszelf! Over het algemeen maar heel weinig. Wij zijn ook angstig om met onszelf bezig te zijn. Wij lopen er dan ook dikwijls liever met een grote boog omheen. Maar daarmee doen wij onszelf wel te kort. Uit één van de vele lezingen stelden wij onderstaand artikel samen. Het brengt ons in contact met hetgeen waar het in feite om gaat. Het gaat om onszelf! Wij moeten er dan ook zelf aan beginnen. Meester Zelanus zegt tot slot in dit artikel:De Albron moet door uzelf in u tot bewustwording komen! Die bron in u is Goddelijk diep en kan u bezielen en tot eenheid brengen. Ken uzelf. Wie bent u? Waar begint het leven en waar eindigt het? Iedere seconde bouwt u aan een universum en iedere keer valt het weer in elkaar, wordt het vertrapt en zuigen de straatgoten van de stad het in zich op. Ik zou u willen vragen: Wat hebt u van Frederik en van René uit 'Maskers en Mensen' in u? Velen van u struikelden reeds over het 'denken' van het eerste deel van dit boek. Wij hebben het zo geschreven dat niemand in staat is er zomaar naar binnen te wandelen. U ziet nu hoe moeilijk u zelf bent. Want dat bent u!Wat hebt u van Erika in u? Wat van de kaartlegster waar Frederik naartoe ging? En wat van de vrouw die in het krankzinnigengesticht werd opgesloten omdat een ander haar centjes wilde bezitten? Vandaag heet het voor de ruimte: 0, ik kan je niet missen. Ik kan niet zonder je leven. Morgen gaat de deur open en wordt u eruit getrapt. Hebt u dat? De geschenken die vandaag Goddelijk betekenis hebben, gaan morgen de kachel in. Wat hebt u daarvan? Ik weet dat er mensen onder u zijn die God en Christus waarachtig zouden kunnen liefhebben en, als ze de middelen zouden bezitten, alles zouden willen geven om de wereld dit geluk te kunnen geven. U zou graag planeten en sterren, Maan, Zon en Aarde ontleed voor u willen zien, maar begin nu eindelijk eens in deze eeuw fundamenten te leggen, want straks breekt u uw nek en kunnen wij u opvangen! En dan is er geen houvast, geen bloem en geen vogel. Dan komt geen mens naar u toe, want u sneed de kosmos in het Goddelijke hart. U vermoordt niet alleen uzelf, uw gedachteleven, uw gevoelsleven, uw vader en moederschap, maar u vermoordt alles ... door één menselijke gedachte! Wordt u angstig? Dacht u een sfeer van licht te kunnen beleven, zomaar naar Zon, Maan en sterren te kunnen vliegen, terwijl u het leven van een bloem, een vogel die uit u is geboren, verwaarloost? Dat leven vraagt: 'Waarom kijkt u niet naar mij?' Begrijpt u dit? Dit wordt in de toekomst geestelijk denken en voelen. De mens zegt zelf: 'Ik kan niet denken. Ik weet niet waaraan ik moet beginnen.' En u hebt de fundamenten van Christus! Wij gingen met u door Gethsemané en voelden ons toen gekraakt. Ik liet u ook kraken, ópdat u eindelijk eens zou willen gaan zitten om te denken: 'Wat ben ik, wie ben ik en wat wil ik?' Gethsemané is de plaats op deze wereld waar waarlijk is gedacht! Aan Gene Zijde hebt u eeuwigdurend dag. De duisternis is er ook, indien het u niet kan schelen of u ontwaakt. Dan komt de eerbied, het ontwaken, het willen beleven, dan komt het heilige ontzag voor de ruimte, hoe de wetten ontstonden en tot verdichting kwamen en hoe planeet na planeet aan de eigen taak kon beginnen. Dat gaat u voelen en zien. Wanneer u dat beleeft en u eigen wilt maken, dan ligt u weer in Gethsemané en geeft u zich over aan de Goddelijke leiding en bezieling, waarmee u één bent, waardoor u het leven kreeg. Dan komt er alleen maar over uw lippen: 'Uw wil geschiede'. Als we konden wachten totdat de eerste geestelijke vraag in ons komt, verzekerd van ruimtelijk gevoel, van ruimtelijke kracht, dan legden wij voor dit leven en voor alle ruimten ons eerste menselijke fundamentje. Tracht uit alles de hogere gedachten naar voren te brengen. Zit neer en beleef de rust. Beleef het denken. U gaat dan beginnen en leest over de eerste sfeer, over hellen en hemelen ... en u wordt angstig. Ja, er spreekt iets. Wat is er van u? Wat is daarvan in u dat daar werd ontleed? De mens ligt neergeknield in Gethsemané.
Hij bidt en praat. Hij denkt dat hij is bezield en hij wil de wereld over. Hij rent als een bezetene door Jeruzalem en wil iedereen overtuigen en zegt: 'Ja, ik voel het!' Maar wanneer hij voor Golgotha staat en zijn eerste voetstap omhoog moet zetten, staat hij voor het bezwijken. ,Nee, voor het teruglopen, het wegrennen naar een verzekerde maatschappij, naar de gemakzucht, want daar gaat het vanzelf! 'Ik ben nog zo jong. Ik heb nog niets van het leven geleerd. Het leven heeft me nog niets geschonken. Waarom zou ik me druk maken om de mensen op te vangen? Voor wat, voor wie?' Toch zult u het kruis dat men de Christus op de schouders heeft gelegd eens moeten leren dragen! En dat doet u door gedachten. U kunt de mens dragen door karaktertrekken, door een mooi gesprek en door te willen luisteren. Wanneer de mens u over zijn leed vertelt en u voelt dat die mens met zijn leed en smart te koop loopt en het aan iedereen wil schenken, dan wordt het nooit kosmisch voelen en denken. Nooit en te nimmer geestelijke verruiming, ontwaking en bewustwording. Dan wordt het kletspraat! De mens die in Gethsemané wil dienen, die zwijgt, die legt zich neer en is eenvoudig. Maar wanneer u gaat praten, dan treedt u in het licht. Wanneer er woorden over uw lippen komen, dan hebt u uzelf verstoffelijkt en kan het andere leven u aanvallen, u een pak slaag geven. Nu moet u eens terugkijken naar het afgelopen jaar. Wat is het voor een jaar voor u geweest? Hebt u over de dingen nagedacht of hebt u pret gemaakt? Hebt u vijf minuten aan uzelf kunnen geven, aan uw 'ik', aan uw innerlijke leven? Hebt u waarlijk wel eens een goed gesprek met uzelf en het leven kunnen hebben en gezegd: 'Ja, daarin was ik verkeerd!'? 'Hoe bestaat het', hoeft er niet bij. U hoeft geen angst te hebben, want u gaat zo weer op zoek. Het leven is evolutie en bouwt op, maar er zijn ogenblikken dat Gethsemané tegen ons spreekt en straks ook Golgotha. U wilt zo graag in het heelal vertoeven en weten wat daarna komt? Dat leeft in u, want u bent licht. U bent dagbewust en u bent duister. De Albron moet door uzelf in u tot bewustwording komen! Die Bron in u is goddelijk diep en kan u bezielen en tot eenheid brengen.
Meester Zelanus.
