Waarom man of vrouw zijn?  
We zien in onze maatschappij in het menselijk geslacht, vrouwen en mannen. Als we beiden met meer aandacht bekijken, zien we dat vrouwen en mannen onderling sterk verschillend kunnen zijn, niet alleen naar karakter maar in hun vrouw- of manzijn. Het lijkt of we ze in verschillende niveaus kunnen onderbrengen. Zelfs bij kinderen zien we reeds dat verschil. Het maatschappelijk beeld van een 'echte' man of vrouw is in de loop der tijden toch enigszins veranderd. We kunnen de man als volgt omschrijven: hij is degene die in eerste instantie de materiële zorg voor gezin en huis op zich neemt en indien nodig dit alles beschermt. Hij zorgt voor een inkomen en geeft de nodige liefde aan vrouw en kinderen zodat deze in alle rust en harmonie kunnen opgroeien en leven.  Tegenwoordig nemen echter steeds meer vrouwen, zelfs enkele mannen, een dubbele taak op zich; ze besteden hun tijd, energie en aandacht zowel aan gezin als aan een taak buitenshuis.

Toch zullen veel vrouwen diep in hun hart kiezen voor één enkele taak en van nature de voorkeur geven aan het gezin wat echter door omstandigheden niet altijd uitvoerbaar is. Het beeld van de vrouw is al eeuwen gekoppeld aan haar natuurlijke fysieke uiterlijk en aan haar moedergevoel. Hoe meer moederliefde zij bezit hoe meer de maatschappij haar als vrouw herkent, ook door de eigenschappen zoals het creëren van een gezinsgevoel, haar binding met haar man en de zorg waarmee zij een huis in een thuis verandert.  Zoals reeds aangehaald zien we onderlinge verschillen tussen vrouwen maar ook tussen mannen in het uiten van deze specifieke eigenheden. Als we dit nu met ons huidig denken, dat er maar één leven is, benaderen dan zouden we dit als een onrechtvaardigheid kunnen zien, veroorzaakt door diegene die ons het leven gaf, God dus.

Het voelt ook niet rechtvaardig aan dat de man nooit vrouwelijke gevoelens kan ervaren en andersom dat een 
vrouw nooit mannelijke gevoelens, met de maatschappelijke voordelen daarvan, zou kunnen beleven. Aanvaarden we echter de reïncarnatiegedachte, dan bestaat de mogelijkheid om als ziel, als ‘leven’, beide geslachten volledig te beleven in de loop van verschillende levens.  Deze ervaringen, te leven als man en als vrouw, geven de ziel de kans om alle gevoelens van beide geslachten te ervaren waardoor we evolueren naar hogere gevoelsniveaus. Daarom vinden we in één mens zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen terug. Ook hierin zal ieder mens weer verschillend zijn, afhankelijk van de gevoelens die men heeft opgebouwd in de loop van al die vrouwelijke of mannelijke levens.  De diversiteit tussen vrouwen en mannen onderling is het gevolg van hun verschillende beleving in die evolutie, dit door hun eigen vrije wil. Of die tweepoligheid in één persoon in evenwicht is, kan men vaststellen aan hun uiterlijk als er tenminste geen sprake is van stoffelijke afwijkingen.

Hoe meer beide kanten van het gezicht en lichaam verschillen, hoe minder evenwicht er is in het beleven van beide geslachten en andersom: hoe meer symmetrie er is tussen beide helften, hoe meer de beleving van beide geslachten in balans is.  Ook geestelijk ervaren we in één persoon de verschillende karakteristieke eigenschappen van beide geslachten.  Een man kan bijvoorbeeld vrouwelijke of moederlijke eigenschappen hebben of een vrouw kan mannelijke trekjes of eigenschappen en kenmerken vertonen. Die samenvloeiing van beide eigenschappen zijn beter te herkennen in bepaalde levensfases omdat er dan een minder hormonale werking is. Dit ziet men duidelijk op hogere leeftijd en bij kinderen vóór hun puberteit. Het gebeurt soms dat mensen in sterke mate andere geslachtseigenschappen vertonen waardoor dit onnatuurlijk aanvoelt.  Hier wil ik nader op ingaan in het onderwerp homo’s en lesbiennes.
J. de B.



counter free
Google Analytics Alternative