De Wedergeboorte van de Mens.
OP DE MAAN
ONTVING DE VONK GODS, ALS MENS, DE GOD-
DELIJKE LIEFDE. DAAR BEGONNEN WIJ ALS MAN EN VROUW
AAN HET COSMISCHE LEVEN. IN ONS LIGT DE ALZIENDHEID.
DE GODDELIKE KERN, DOCH GOD SCHEP GRADEN VAN
LICHAMEN, WAARIN WIJ DE WETTEN ZOUDEN LEREN KEN-
KEN, DIE ONS ALS BEWUSTE GODEN TOT HEM ZOUDEN DOEN
TERUGKEREN.
Jozef Rulof
De metafysische interpretatie van het begrip
"geboorte”, wijst een fundamenteel verschil aan ten opzichte van de heersende
westerse religieuze en filosofische opvattingen. Voor westerse begrippen is de
geboorte immers een mysterie, dat nog nimmer werd doorgrond. Het kind, dat uit
het moederlichaam ontstaat, wordt als nieuw leven aanvaard.
Nieuw leven, dat zijn bestaan hier op aarde gaat
beginnen. Nieuw leven, dat op ondoorgrondelijke wijze tot ons werd gebracht;
schijnbaar ontstaan uit het "niets”. Dit "nieuwe mensje” begint zijn aardse
loopbaan met een schone lei. Toch zal dit jonge leven ten gevolge van
erfelijkheidsfactoren, bepaalde aanleg bezitten, karaktertrekken, negatieve en
positieve eigenschappen, die gecombineerd met milieu en opvoeding, de nieuw
wereldburger in een bepaalde richting zullen dwingen.
Het is geen wonder, dat de semi-wetenschappelijke
erfelijkheidstheorieën van onze westerse geleerden aan zeer veel kritiek bloot
staan. Hoe logenstraft immers het kind dikwijls deze theorieën, doordat het,
zowel wat karakter als wat aanleg betreft, zo grondverschillend afwijkt van
zijn ouders en vaak zelfs van zijn broertjes en zusjes! Welke geleerde zou zo
vermetel zijn, om van te voren vast te durven stellen, hoe het kind van
bepaalde ouders zich geestelijk zal ontplooien? Zelfs wanneer deze geleerde een
studie zou maken, die toto vele generaties terugvoert, dan nóg zou zijn
voorspelling waardeloos zijn!
Het Westen zal moeten bekennen, dat het voor een
geestelijke muur staat en dat het van het mysterie van de geboorte NIETS
af weet. Alle theorieën van erfelijkheid, milieu en opvoeding, hebben maar een
ZEER bescheiden betekenis, en raken niet de werkelijke fundamenten van ons
leven. De westerse geleerde denkt in een verkeerde richting en gaat van de
verkeerde veronderstellingen uit. Zijn theorieën laten honderden vragen
onbeantwoord! Steeds uitgebreider en steeds ingewikkelder worden de hypothesen
gemaakt en steeds weer duiken raadsels op, die binnen het kader van deze wetenschappelijke
stelling niet kunnen worden opgelost. Hoe glashelder, logisch en rechtvaardig
is daarentegen de metafysische verklaring.
Het begrip geboorte wordt al door het Westen verkeerd
gebruikt. Wanneer wij spreken van geboorte, dan moeten wij vele miljarden tijdperken terug gaan, tot aan het tijdstip, dat de Wereldgeest zich in biljoenen deeltjes splitste en het eerste stoffelijke cellenleven werd
geschapen. NADIEN IS ER GEEN GEBOORTE MEER GEWEEST! Het leven, dat wij als
"nieuw leven” begroeten, is in werkelijkheid even oud als de schepping!!
Wanneer de westerling dan ook spreekt van geboorte, dan bedoelt hij de metafysische wedergeboorte!
Het kind, dat door de moeder wordt gebaard, heeft al miljarden levens achter zich, anders zou het niet in zulk een verhoogd
evolutie-stadium de wereld kunnen betreden! Wanneer dit pasgeboren kindje dan
ook schreeuwt om voeding en ongeduldig met de armen en benen zwaait, dan
aanschouwen wij het onderbewustzijn, dat de ervaringen van vorige levens omzet
in gevoel! Ten gevolge van dit onderbewustzijn, van deze gevoels-opslagplaats
van miljarden levens, kan het kindje ook het bewustzijn opbrengen om de
moedermelk tot zich te nemen!
Het is voor de metafysica geen mysterie meer waar dit leven vandaan komt. Wij lezen in dit
opengeslagen boek der wijsheid, dat het onsterfelijke leven van God altijd door
blijft bestaan. Ook wanneer de toestand van het lichaam wordt bereikt, die wij
ten onrechte met "dood” kwalificeren. De dood wil namelijk niets anders zeggen,
dan dat de ziel en geest zich terugtrekken, ten einde een hoger bestaan te
aanvaarden! Dit hoger bestaan kan alleen worden bereikt door de wedergeboorte.
Het kind, dat tot ons komt, leeft als persoonlijkheid in de ruimte en deze
persoonlijkheid daalt af in de moedercel tijdens de bevruchting! Deze afdaling
geschiedt in de oorspronkelijke vorm, dit is het Goddelijke vonk stadium.
Wanneer dit afdalen in de moeder als bewuste persoonlijkheid zou plaats vinden,
dan zou het aangetrokken bewustzijn de moederlijke vrucht dooddrukken. De ziel
van de mens onderwerpt zich bij de geboorte aldus aan de overheersende
stoffelijke wetten en ten gevolge van de wisselwerking tussen geest en stof,
dijt ’t gevoelsleven uit, naarmate het stoffelijke omhulsel dit toelaat. Het
kind, dat aldus zijn aards BESTAAN voorzet, bezit een eigen persoonlijkheid,
die niets, maar dan ook niets te maken heeft met erfelijkheid, aanleg, milieu
en opvoeding!
Natuurlijk spreekt het vanzelf, dat de ouders moeten
trachten om "hun kind” de beste kansen te geven voor zijn weg door het leven!
De "goede” eigenschappen moeten worden aangewakkerd en de "verkeerde” moeten
worden tegengegaan. Erfelijkheid echter bestaat niet, of het zou alleen ten
opzichte van het lichaam moeten worden bedoeld!
-- Geestelijke erfelijkheid is echter een onmogelijkheid!
Dat de kinderen in vele gevallen geestelijke
eigenschappen bezitten, die ook hun ouders hebben, behoeft ons niet te verbazen.
Wat is logischer, dan dat het kind door zijn eigen bewustzijnsgraad wordt
aangetrokken? Een ziel, die nog een oerwoud-bewustzijn bezit, zal nimmer bij
Hollandse ouders kunnen worden geboren. Omgekeerd is dit evenmin mogelijk:.
Graad zoekt graad en soort zoekt soort. Dit zijn geestelijke wetten, die de metafysica ons zeer uitvoerig weet te verklaren. Wij willen ons echter in dit
artikel zo veel mogelijk aan de oppervlakte van deze wetten bewegen. Een kind,
dat nu bij bepaalde ouders wordt geboren en dat ogenschijnlijk een
"buitenbeentje” vormt, heeft een z.g. karmische geboorte beleefd. Dit verschijnsel
houdt verband met de wet "oorzaak en gevolg”. Een andere keer zal ook dit
verschijnsel worden behandeld.
Wanneer wij een persoonlijkheid zouden kunnen peilen,
ongeveer op de wijze van de psycho-techniek, maar dan veel dieper, dan zouden
wij kunnen waarnemen, dat zijn bewustzijn begrensd is. Deze begrenzing hangt af
van het verloop van zijn vorige levens. U kunt zich het best een ruimte voorstellen,
waarin als het ware de persoonlijkheid ligt opgesloten. Met veel inspanning zal
hij aan de buitenrand van die ruimte kunnen geraken. Ja hij zal zelfs over de
muur heen kunnen zien en constateren dat "buiten " zijn wereldje een hoger
bestaan heerst. Hij zal echter dit hogere bestaan, deze hogere bewustwording,
niet kunnen grijpen. Hij zal in dit leven niet buiten zijn ruimte kunnen komen!
Wanneer u zich dit kunt voorstellen, dan krijgt u gelijk een antwoord op vragen
zoals: Waarom kan de ene mens wel een zekere hoogte bereiken in een bepaalde richting
en de andere niet? Waarom schept de ene mens Kunst en de andere Kitsch? Waarom
wordt de ene mens minister-president, terwijl de ander niet eens kan slagen
voor zijn middenstandsexamen?
Wist u het juiste antwoord lezer? Het is erg
gemakkelijk. De ene persoonlijkheid is ten gevolge van de wetten der
wedergeboorte verder dan de andere. De metafysica toont ons echter de
Goddelijke wetten der rechtvaardigheid, en hierin lezen wij, dat elk kind van
God het hoogste stadium zal mogen beleven. Hiervoor zijn echter vele levens
nodig! De wil van de persoonlijkheid echter maakt uit en bepaalt, of dit
hoogste stadium wel of niet kunnen worden bereikt. Ook hierin overheerst de
eigen wens van de mens. Ieder persoon echter, die zich voor een bepaalde zaak
blijvend inzet zal eens onherroepelijk de top bereiken. Zo zijn er vele levens
nodig om b.v. Paus te worden, maar ook vele om John Dillinger te zijn! Alles is
echter eigen verdienste door eigen inzet verkregen en derhalve rechtvaardig
bezit! Ogenschijnlijk privileges, die de ene mens boven de andere schijnt te
hebben, zijn derhalve in wezen helemaal geen privileges, maar slechts
toestanden die in overeenstemming zijn met de persoonlijkheid van de mens, als
gevolg van de wet der wedergeboorte en de wet van oorzaak en gevolg!
De verlichte mens zal derhalve een filosofische kijk
op zijn eigen leven moeten krijgen, omdat hij leert begrijpen, dat elk stadium,
dat hij moet beleven, slechts ten doel heeft, om zijn persoonlijkheid rijper en
dieper te maken, opdat hij eens in staat zal zijn, het stadium van de hoogste
bewustwording te aanvaarden.
Rijkdom en armoede, maatschappelijke geleerdheid,
gezondheid en ziekte enz., zijn alleen tijdelijke toestanden, die ten doel
hebben de onbewuste persoonlijkheid van de mens bewuster te maken. Het saldo
van al deze toestanden zet zich om in gevoel. Dit gevoel zal uiteindelijk het
kompas zijn waarop wij in de wereld van de geest onze koers bepalen!
Is het niet vanzelfsprekend, dat de mens aan Gene
Zijde van dit bestaan geen talen meer behoeft te kennen, daar hij met al het
leven van God in gevoel blijft verbonden? Wat wil hij straks beginnen met zijn
Hoogleraarschap? Evenals geld een middel is, dat slechts waarde heeft op deze
planeet, behoren ook alle kunst en wetenschappen tot deze aarde. In de wereld,
die grenst aan moeder aarde, zal de mens over een ander banksaldo moeten
beschikken, wil hij iets van de Goddelijke waren willen "kopen”. Naarmate zijn
gevoel is, zal zijn bezit zijn. Rechtvaardig nietwaar? Wie de meeste liefde
bezit zal daar het "rijkst zijn!
De rijkdom die de mens echter bezit in de bewuste
werelden bestaat niet uit goudstukken, of uit bezit, zoals wij dit hier op
aarde kennen. Nee, de rijke mens in de bewuste wereld "bezit” dan de gehele schepping.
Elke ster en elke planeet behoort hem toe, omdat hij zelf de hoogste
bewustwording vertegenwoordigt en omdat het een geestelijke wet is, dat het
hoge bewustzijn heerst over het lagere. Dit heersen geschiedt echter in liefde
en harmonie. Ware dit anders, dan zou er geen sprake meer zijn van een hoge
bewustwording. Alleen liefde voert ons tot dit stadium!
Liefde is derhalve het "betaalmiddel” aan Gene Zijde
van het "graf”. De armen daar, dat zijn de persoonlijkheden die geen liefde
bezitten. Twintig maatschappelijke titels en evenzovele ridderorden kunnen deze
armoede niet opheffen, aldus luiden de rechtvaardigheidswetten van God voor al
Zijn leven! Deze rechtvaardigheid manifesteert zich echter vooral in de wet:
wedergeboorte; want door deze wet zal ieder mens, ook de "allerarmste” eens
rijk worden. Even rijk als de allerrijkste in de oneindige kosmos, die door
liefde in stand wordt gehouden!
Sinclair Weston.