GIJ OORDEELT NAAR HET VLEES, IK OORDEEL NIEMAND! 
Doodvonnissen zullen in het jaar tweeduizend op enkele landen na bijna tot het verleden behoren. (geschreven in 1955) Geen beschaafd land of regering zal zich dan nog in staat achten, deze barbaarse ,,vergeldingsmethode" toe te passen. Want de doodstraf is in wezen geen straf -- maar een vergelding, met de nogal kwestieuze -- of twijfelachtige bedoeling de afschrikking. Wij keuren de doodstraf af, natuurlijk! Geen geestelijk wetenschappelijk denkend bewustzijn zal het ter dood brengen van een mens goedkeuren, laat staan er zijn medewerking aan verlenen. Het fatale bijbelse ,,oog om oog en tand om tand" heeft CHRISTUS al reeds rechtgezet en wij weten wat hij stelde tegenover deze God van wraak. Iedereen weet het, die in de christelijke gedachtewereld is opgeleid. Ook de rechters, de excellenties voor binnenlandse en juridische zaken, de staatshoofden, die gratie mogen verlenen en de kerken natuurlijk, de bisschoppen en de hoogwaardigheidsbekleders, die nogal een woordje kunnen meespreken, als zij het willen. Zij weten het, maar zij knielen zondags in de kerken en luisteren naar het Evangelie der Liefde en laten 's Woensdags een moeder van drie kinderen op de meest afschuwelijke manier ophangen, omdat nu eenmaal de staat en de kerk twee aparte werelden zijn, waarvan ieder er zijn eigen evangelie op na houdt! Deze bewust dierlijke vertoning, door een overheid georganiseerd en goedgekeurd, mogen in een beschaafde natie niet meer gebeuren. Het ophangen van een mens is beestachtig, primitief en onbewust en is met geen enkel argument goed te praten. Het proces van Neurenberg is nog in ons aller herinnering. Is onze wereld, onze maatschappij, daarvan beter geworden, dat men het merendeel van deze psychopaten heeft opgehangen?

Voelt u zich nu -- onder de hoede van de galg -- veiliger en gelukkiger, nadat deze zielen ,,geliquideerd" zijn? Is daarmee ook slechts iets van de ontzaggelijke oorlogsellende ongedaan gemaakt of hersteld? En was het niet veel en veel menswaardiger en misschien ook zuiniger geweest, om deze mensen, die zo onnoemelijk veel leed hebben helpen stichten en de afbraak dienden, in de wederopbouw van de geteisterde wereld lichamelijk in te schakelen, zelfs al moesten zij als timmerlieden en metselaars aan het werk gaan, om iets van hun schuld af te betalen? Het proces van Neurenberg was een even onwaardig en onpedagogisch schouwspel, als het ophangen van de mannequin Ruth Ellis, wier misdaad toch zeker andere maatstaven wettigde, dan die, welke bij de procesvoering van Neurenberg gebezigd zijn. In Frankrijk gebeurde het, dat bij een krankzinnige autorace honderden slachtoffers te betreuren waren. U kent het drama, dat zich eerst kort geleden afspeelde (1955) De leiding van die winstgevende onderneming trok zich van deze moordpartij verder niets aan en liet ,,doorspelen" terwijl zich tussen al die vreselijke verminkte slachtoffers ontzettende tonelen afspeelden. Ieder min of meer normaal mens kon het zich van tevoren uitrekenen wat er gebeuren moest, als zo een straaljager op wielen uit zijn baan geslingerd wordt en uit elkaar spat. Een misdadig ondernemen, dat met mensenlevens mocht spelen, omdat het winstgevend is en door de sensatielust der menigte blijkbaar gewettigd wordt! Maar -- een regering of ministerie, dat een zo levensgevaarlijk vermaak toelaat en tolereert -- want met sport of sportiviteit heeft deze zaak niets te maken -- en er bovendien nog belastingwinsten van incasseert, blijft buiten een rechtsvervolging, zelfs al vallen er honderden slachtoffers. Ruth Ellis, die haar 25 jarige minnaar had neergeschoten, nadat zij juist -- als gevolg van mishandeling door hem -- een miskraam heeft gehad, wordt ondanks felle protesten, opgehangen! Het ene is dan een nationale ramp, waar de ,,driekleur" over de kisten en het geweten wordt gespreid, het andere is een misdaad welke alleen door de strop kan worden berecht.

Dit is de morele code van onze maatschappij! Wij kennen de beweegredenen niet, die de Engelse rechtspraak tot deze onmenselijke executie methode hebben geleid, een barbaarse -- uit de middeleeuwen stammende -- ceremonie waarbij het lijk een uur na de executie moet blijven hangen; maar -- als men nu perse nog de doodstraf wil toepassen, een handeling, waarvoor geen enkele toestemming is verleend door de Goddelijke Autoriteiten, -- waarom dan, zo vragen wij ons af, deze afschuwwekkende methode en ceremonie? Is het rechtsgevoel van een overheid eerst dan verzadigd, als men de delinquenten, eer men hen de laatste klap toedient, een onmenselijke marteling heeft laten ondergaan? Welke zin heeft deze manier van terechtstelling van een mens, die geen verschil uitmaakt met de executie methoden dar nazi en GPU beulen? Een moeder van drie kinderen op te hangen, omdat haar het Leven te machtig werd en zij tegen haar zielsproblemen niet meer op kon, toont een erbarmelijk gebrek aan waardigheid, inzicht en humaniteit. Over humaniteit gesproken. Het oude Griekenland 400 jaar voor Christus toonde zich tegenover de opstandeling Socrates een stuk humaner dan de wereld van 1955, want het volksgerechtshof der Heliasten maakte geen ,,show" van zijn terechtstelling en gaf hem ,,alleen" de gifbeker te drinken, waarna het gebeurd was. Maar de moderne beschaafde christenheid houdt meer van ophangen en van elektrische stoelen, welke ceremonies met geen pen te beschrijven zijn! En dit is nu weer wat niet klopt in onze maatschappij, nooit kan kloppen! De massa vraagt en verlangt naar de toepassing der christelijke beginselen. Zij voelt, dat dit het enige middel is, om oorlogen te voorkomen, gerechtelijke moorden onmogelijk te maken en de ergste ruwheden uit onze samenleving te verbannen. Zij aanvaardt een Billy Graham, maar protesteert fel tegen het ophangen van een moeder.

Maar het gezag, de overheden, de staatsdienaren, het ,,stelsel" dat moet worden gehandhaafd, trekken er zich niets van aan. Zij blijven maar hun ruwheden handhaven, beroepen zich op de paragrafen uit de middeleeuwen en -- waar het hen te pas komt -- mag ook het Evangelie een woordje meespreken. Dienstweigeraars -- dat zijn mensen die onder geen enkele voorwaarde anderen willen doden -- gaan de gevangenis in. Of -- je moet kunnen praten als een dominee, tot je hen praktisch je totale ongeschiktheid voor een dienstverband of dienstneming uit het hoofd hebt gepraat. Maar wie van dat jonge leven kan dat? Wij zijn geen juristen, maar -- als er de geringste kans bestond, dat in Engeland over een jaar of twee de doodstraf zou worden afgeschaft, dan was deze executie door niets te rechtvaardigen, een onmenselijke hardheid, die tegen ieder begrip van fairness inging. Want een wijziging van de wet onder de druk der openbare mening, is meestal een resultaat van een besef, dat al jaren aanwezig was, dus -- de wil van het volk vertegenwoordigde! Een overheid, die niet terstond op de morele verlangens -- waarin zich de geestelijke evolutie van een volk het duidelijkst manifesteert -- reageert, gaat haar eigen belangen voor die van het volk plaatsen en is dus in overtreding. Vertel dit maar aan je overheid en je wordt uitgelachen. En toch leeft het gezag bij de gratie van het volk, zo wordt het tenminste altijd voorgesteld, want er zijn verkiezingen waar je je stem mag of moet uitbrengen en dan heb je misschien die leidsmannen gekozen, die op je lijst stonden en is alles best in orde. Zo denkt u misschien? Jawel, maar dat met het ophangen klopt niet! Je bent het er niet me eens. Je vindt het afschuwelijk en voelt een steek onder het hart als je eraan denkt. Een petitie met 25000 handtekeningen wordt er in aller ijl bijeengebracht, maar -- ,,de beslissing van de minister kan in het Lagerhuis pas na de uitvoering van het vonnis in discussie komen"! Dus -- eerst ophangen en pas daarna wordt er over gediscuseerd!! Enkele jaren geleden werd een man onschuldig opgehangen voor een moord, welke later door een ander bleek te zijn gedaan. Dus een gerechtelijke moord! Even later was weer de beurt aan een negentienjarige jongen, die werd opgehangen voor een moord die hij zelf niet begaan had. Sinds 1900 zijn er in Engeland veertien vrouwen opgehangen. Als de discussie in het Lagerhuis zich tenslotte voor de gratie uitspreekt, is de vrouw intussen opgehangen en wordt haar misschien dan het leven weer postuum verleend? Of zo iets, nietwaar?

Maar excellenties: is een menselijk leven in uw ogen zo weinig waard, dat u het voor het handhaven van een kalender termijn opoffert? Dat uw papieren paragrafen meer betekenis voor u bezitten, dan het leven van een moeder? Als u van andere naties een gezond voelen en denken verwacht -- straks daar in Geneve of elders -- om voor uw aller geschillen eindelijk een oplossing te vinden, toon dan toch eerst in uw eigen huis, dat u de menselijkheid boven alles -- ook boven uw middeleeuwse paragrafen en justitie methoden -- kunt stellen, anders komt er van een humanitas in het groot niet terecht en blijft de wereld zich om haar eigen hardheid en onbewustzijn heendraaien. Ruth Ellis is dood, voor deze wereld tenminste. Maar zij zal nu voor een andere rechtvaardigheid geplaatst worden, een rechtvaardigheid, die meer begrip zal tonen voor haar innerlijk leven en waarvoor zij haar hoofd zal buigen, want het Goddelijk Gezag kent geen strafbepaling en ook geen kalender termijnen, maar alleen Liefde en waar Liefde is, is ook Het begrijpen aanwezig. En daarin schieten wij voortdurend te kort.
B. v. Baden.



counter free
Google Analytics Alternative