CHRISTUS LEEFT IN ONS EN IN U, INDIEN GIJ HEM ZOALS HIJ IS, AANVAARDEN KUNT! 
Toen JOZEF RULOF zijn eerste openbare lezing hield -- en dit gebeurde op 25 juli 1945 in den Haag -- was daarmee ook het ogenblik gekomen, waarop hij, bij monde van zijn astrale leider en spreker meester Alcar, ,,De Eeuw van Christus'' mocht openen, een gebeuren, dat eens e menselijke geschiedenis zal ingaan als één der voornaamste ogenblikken die de geestelijke evolutie van de volkeren der aarde kende. Voor de volgelingen van Jozef Rulof werd dit historisch feit een alles beslissende factor voor hun leven. Want wie de geestelijke betekenis van Jozef Rulof's leven en werk kon beseffen, wie zijn wonderbaarlijke openbaringen kon aanvaarden, openbaringen, die door hem -- met behulp van zijn meesters van Gene Zijde -- aan de aardse mens werden geschonken, wie er voor open stond en dat waarlijk unieke gebeuren mocht beleven, dat zich in alle stilte gedurende een dertigtal jaren hier ter lande voltrok, -- voor die werd letterlijk een nieuwe aarde en een nieuwe hemel geboren en hij ging met ontzag en blijdschap in deze heiligheid over. Jazeker, heiligheid! Want als er ooit een geestelijke boodschap aansprak kon en mocht maken op deze verheven omschrijving, dan was dit zeker met de leer, de ,,kosmologie'' van Jozef Rulof het geval. Voor een buitenstaander mag dit alles rijkelijk aanmatigend klinken en als deze bovendien een kerk vertegenwoordigt, zijn wij voor hem slechts weer een nieuw sekte of een tijdverschijnsel, dat uit de veelgeciteerde ,,onkerkelijkheid'' is voortgekomen. Meer niet. Dat denken is wel begrijpelijk. 

Er dagen tegenwoordig zo veel nieuwe profeten op, vooral op het religieuze plan, dat een sceptische en voorzichtige houding tegenover deze geestelijke paddenstoelen slechts toe te juichen is. Helaas is het de altijd nog zoekende of geslagen mens, die desondanks het eerst het slachtoffer wordt van de meest lugubere figuren, die zelf voor Christus gaan spelen en hun aanbidders de onsterfelijkheid beloven, een waanzin, die door honderden, of liefst duizenden -- als die man de kans krijgt -- wordt aanvaardt! En op het occulte of spiritistische terrein -- of juister slagveld, is het net zo, of nog erger, want de slachtoffers gaan hierbij in de honderdduizenden. En denken wij bijvoorbeeld aan Amerika, dan worden het miljoenen die hun dagelijkse tol aan deze charlatans en bedriegers betalen, ondanks alle waarschuwingen. Het was juist JOZEF RULOF die deze misdadige praktijken in zijn scherp gesteld boek ,,Geestelijke Gaven'' uitvoerig behandelt, ontmaskerd en geestelijk wetenschappelijk toegelicht heeft. een werk notabene, dat de paranormale onderzoekers een hoop overbodig werk kon besparen, als zij zich de moeite zouden getroosten om bij deze ,,ingewijde'' college te willen nemen. Maar Jozef Rulof was geen professor en gaat het college dus voorlopig niet door. Op deze eerste lezing in Den Haag zegt meester Alcar door ,,Jeus'' of Jozef Rulof: ,,Ik spreek tot uw intellectualiteit, tot uw faculteiten, waarvan ik de wetten ken. Ik verbind met de ,,Universiteit van Christus''. Uw geleerden mogen tot ons komen en wij zullen hen overtuigen, uw psycholoog en psychiater, dominee en uw kerk kunnen nu Goddelijke colleges ontvangen. Zegt het u niets? Magere Hein bestaat niet, er is geen dood! Wat gij doodgaan noemt, is het verdergaan in de geest en betekent evolutie! Wat de hemelen u hebben te schenken grenst aan het ongelovige, maar dat zullen wij u thans bewijzen! Wij verbinden u met uw eigen verleden, mijn zusters en broeders, door ons instrument zult ge deze bewijzen ontvangen en beleven, want dit woord is Goddelijk bewust! Christus leeft in ons en in u, indien gij Hem zoals Hij is, aanvaarden kunt! 

U voelt wel, geachte lezer, dat deze lezing -- en de honderden anderen, die daarop volgden -- geen toespraak of preek werd, zoals e deze in de kerken of bij religieuze samenkomsten beluisteren kunt en het werd ook geen occult gewauwel in de ruimte, met kreunen en ogen verdraaien, -- de boodschap kwam als een bliksemslag uit heldere hemel en was raak: ,,Het woord dat tot u komt, is niet van uw wereld!'' Aldus opende meester Alcar ,,De Eeuw van Christus''. Een uitdaging? Inderdaad - ook een uitdaging! Een uitdaging aan het materialistisch denken en voelen van de mens, een uitdaging aan het Bijbelzieke bewustzijn van duizenden, van kerken en instellingen, een uitdaging aan de zelfverzekerdheid der academici en de intellectuele hoogmoed en niet in de laatste plaats, een uitdaging aan al diegenen, die menen, de occulte vraagstukken te kunnen bezoedelen door hun ongure praktijken of twijfelachtige profeetschappen. Dat gebeuren in Den Haag was het machtigste wonder sedert tweeduizend jaar! Het was een Goddelijke manifestatie van een ongekende schoonheid en grootse bewijskracht, het was met één woord -- om met en gangbare terminus te spreken -- een kosmisch festival van de geest, waar ieder woord door een hemelse jury werd gewogen en op zijn volmaaktheid werd getoetst. De Eeuw van Christus -- de Universiteit van Christus! Geachte lezer, wie het van zo hoog haalt, of zo hoog grijpt, moet het ook kunnen bewijzen of tonen, dat hij deze geestelijke ruimte, deze sacrale wetenschap en diepte bezit, want anders wordt zijn betoog een afschuwelijke kermistent en de wereld heeft daarvan al genoeg te verwerken. Maar, wij hebben deze bewijzen gekregen en kunnen beleven en het was meer, dan wij mochten verwachten. Jozef Rulof was een fenomeen, schreven wij reeds eerder, of preciezer gezegd, hij was een mens die op zijn volle ,,kosmische'' kracht kon werken, een toestand, waarover slechts een ingewijde kan beschikken. Bovendien bezat hij de ,,grote vleugelen'', dat zeggen wil, dat hij met behulp van zijn astrale helpers zijn stoffelijk lichaam kon verlaten en in het rijk der sferen kon vertoeven, een gebeuren, dat hij in een twintigtal boeken nauwkeurig omschreven heeft. 

Wij zijn er ons wel van bewust, dat deze voorstelling van zaken voor velen volstrekt onaanvaardbaar is, maar wij weten ook, dat het van hun kant geen onwil is als zij ons niet kunnen of willen volgen. Het zijn dikwijls de hartstochtlelijkste zoekers, mensen met een eerlijk verlangen naar waarheid, naar een begrijpen kunnen van alles, die het felste tegen al het bovenzinnelijke denken ingaan en blijkbaar voor geen enkel andere redenering vatbaar zijn, dan die der stoffelijke, zintuiglijke waarnemingen. En toch staan deze mensen -- wij spreken nu van de ,,zoekers'' en niet van diegenen die zonder te willen of kunnen denken, in een dogma vastgeroest zijn, -- toch staan deze mensen op de drempel, op de drempel die naar die Universiteit leidt, die hun in de toekomst alles zal kunnen schenken waarnaar zij zo verlangend hebben uitgezien, waarheid, wijsheid en liefde! Wij bedoelen dus de ,,Universiteit van Christus''. Ook weer zo'n hoog woord, zal de één of ander misprijzend denken. Kan het niet eenvoudiger? Inderdaad, als WIJ een universiteit zouden willen stichten of oprichten, zouden wij binnen onze aardse grenzen moeten blijven, ook in de naamgeving, want anders ging het gebouw zweven en maakten wij ons en anderen belachelijk. Maar omdat WIJ niet de ,,uitvinders'' van deze Universiteit zijn en omdat CHRISTUS de ,,rector magnificus'' van deze Universiteit is, moet u het maar aanvaarden, of ons voor gek verklaren. Maar één ding is zeker, de wereld zal niet in stat zijn, ons één van haar universiteiten te kunnen aanwijzen die het tegen de Universiteit van Christus kan opnemen. Niet één! En het is te bewijzen, heel eenvoudig soms, als men de bewijzen tenminste wenst! Jozef Rulof heeft deze Universiteit mogen introduceren en hij heeft voor dit doel voldoende materiaal achtergelaten om voor de eerstvolgende eeuwen haar colleges te verzekeren. Met ruim achthonderd lezingen over zijn ,,kosmologie'', waarvan een gedeelte op de Wirerecorder werd opgenomen, met een twintigtal boeken over het gelijke onderwerp en een paar honderd metafysische schilderijen, legde hij de fundamenten voor een ,,Geestelijke Wetenschap'', die geen enkel geestelijk vraagstuk meer onbeantwoord laat. 

En dat wil toch veel zeggen! Bewijzen? Gaat u dan kennis van zijn werk nemen als u deze wenst! Geen mens wordt er iets geschonken, zonder dat hij er moeite voor doet en vooral niet op een terrein, waar van de zoeker eerst alles -- maar ook alles word geëist aan overgave en innerlijke zuiverheid, eer hij voor de ,,bewijzen'' geplaatst wordt! Veronderstel, geachte lezer, dat wij inderdaad gelijk hebben, dat het inderdaad de Universiteit van Christus is, waarover wij schrijven en waarvoor Jozef Rulof zijn prachtige taak heeft vervuld, veronderstel dat wij gelijk hebben, denkt u dan heus, dat men deze Universiteit zo maar in zijn oude kleren kan betreden, zoals u naar uw aardse geleerdheden loopt die zelf al onder een laag stof zitten? Denkt u, dat men voor een Universiteit die de ruimte, die Christus vertegenwoordigt, minder moeite hoeft te doen om daarin een graad te bereiken, dan voor uw aardse instellingen? Geen mens, die zich op deze waarheid instelt en haar heiligheid aanvaardt, zal op deze dwaze gedachte komen. ,,U betreedt bij ons heilige bodems'', zegt meester Alcar en deze Hemeling moet het heus weten. ,,Christus leeft in ons en in u'', zegt hij verder maar vervolgt dan: ,,Indien gij Hem zoals Hij is, aanvaarden kunt!?'' U ziet dus, waarde lezer, de meester draait niet om de zaken heen, hij -- en met hem de hele Ruimte -- weet, waar de fout zit, de bron van alle menselijke ellende en onwetendheid en hij begint zijn college met op deze fout te wijzen en haar te herstellen. ,,Indien gij Hem, zoals Hij is, aanvaarden kunt!'' Wie is Christus dan? Hebben de kerken ongelijk als zij in Hem de Zoon van God zien? Dus in wezen God zelf? Nee, zegt de meester, Christus is niet GOD. Hij is -- als u zich hieronder iets voorstellen kunt -- de Eerstgeboren in de Goddelijke Ruimte! Op de Maan is Hij als mens geboren. Hij begon daar als elk ander door God geschapen wezen, Zijn ,,Kringloop''. Hij maakte alle stadia's van het leven door, leerde de bestaande stoffelijke en astrale wetten kennen, bouwde aan de sferen van licht, bereikte de ene kosmische graad na de andere en trad eindelijk het AL binnen, waardoor Hij zeggen kon: ,,Ik en Mijn Vader zijn één!''  Ik vraag nu aan u, gaat de meester verder, wie was de eerste meester in de ruimte? Voor mij is het een genade het u te mogen zeggen: 

CHRISTUS. HIJ was en is de eerste Meester in de ruimte. Hij is het, die de mens als u en wij, Zijn volgelingen, in de schepping en wonderwerelden Gods voerde. Heeft u ooit gedacht, dat Christus dezelfde weg heeft moeten afleggen, die u bezig bent af te leggen? Zowaar er een God is, zo waar was Christus mens! Nu is Hij het hoogste wezen in Gods Ruimte, het directe contact tussen u en uw hemelse Vader. Zegt het u niets? Ons zegt het, dat GOD geen onrechtvaardigheid duldt. God is liefde! God kan geen onderscheid maken, niet voor één Zijner kinderen. Voor allen schiep Hij dezelfde Evolutie! Uw bijbel leert het anders. Ook over dit Boek zal Gene Zijde haar licht laten vallen. Dit is de wil van Christus en de meesters uit het leven na de dood! Aldus leert het de ,,Universiteit van Christus''! Er zullen bij u duizenden vragen oprijzen en dat is begrijpelijk. De kerk, het geloof, hebben het beeld van Christus verminkt, zij hebben het wonderbaarlijke in Hem niet begrepen, zij hebben Hem -- zegt de meester -- voor ons onbereikbaar gemakt. Hoe anders zien wij Hem aan Gene Zijde? Volgens de kerken heeft Christus, op Golgotha hangend aan het kruis, geklaagd dat God Hem verlaten had. Maar de woorden die Christus daar sprak, waren anders, groter en dieper en onomvatbaar voor de stoffelijke mens. In de hof van Gethsemané zou Christus God gesmeekt hebben, zeggen e kerken, de lijdenskelk aan Hem te laten voorbijgaan. Christus dacht te zullen bezwijken? Christus toont zich zwak? Christus, de Goddelijke Bewuste?! Wat zou er van dit bewustzijn overblijven, als dit waarheden zijn? -- Ik herhaal nog eens zegt de meester, de wetten van God heeft Christus als mens en als Messias moeten aanvaarden! En een astrale geboorte bestaat niet! Niet één ziel kan buiten de stoffelijke wetten om een nieuw lichaam ontvangen! Hiervoor zijn man en vrouw nodig en daartoe dienden Jozef en Maria. 

Christus is geboren gelijk zijn zusters en broeders in niets beleefde hij andere wetten!*) Christus leeft ook in u, indien gij Hem zoals Hij is, aanvaarden kunt! Een wassenbeeld, dat bovendien nog zó onbereikbaar werd gemaakt, dat het niet eens meer te zien is, dat kan toch slechts door verbeelding in een mens of in een kerk leven en bovendien -- als er werkelijk warmte in de mens is, gaat het was smelten en weglopen en staan de kerken straks leeg. Wie dan dat wassenbeeld toch in zich draagt, mist -- volgens de geestelijke fysica -- de warmte, de warmte, die de vonk Gods doet uitstralen als er geestelijke werking in de mens is. Christus als mens bezien en aanvaard is een levende gedachte en dan wordt Zijn Goddelijkheid inderdaad tot een REALITEIT, tot een bezielend en stuwend voorbeeld, dat, als het in de mens gaat leven -- (omdat hij Hem aanvaard zoals Hij is) -- de mens in Zijn Waarheid en Werkelijkheid optrekt. 
De Universiteit van Christus leert u Christus zien zoals Hij is. Zij leert u GOD zien zoals Hij is en zij stelt u in staat, Zijn schepping te kunnen begrijpen en lief te hebben. Het ,,Gij zult niet doden'' wordt dan WET voor u, want al het leven -- zo wordt het u nu geleerd -- is uit het Goddelijk Protoplasma voortgekomen, is dus Goddelijk bezield door één Vader en één Moeder: GOD! Dus -- broeders en zuster, tot zover. *)Jozef Rulof: De Volkeren der Aarde door Gene Zijde bezien.
B. van Baden.
 



counter free
Google Analytics Alternative