TAAK, HIER BEN IK! IK GEEF ALLES VAN MIJZELF. 
Gene Zijde heeft gesproken! Als nooit te voren is het allerhoogste Bewustzijn, de Alwetendheid, aan het woord geweest op Aarde.  Een aardse stem was daarvoor nodig. Een stoffelijke hand, als een machtige 'neerdaling' vanuit 'Den Hoge' ,moest de tekens verstoffelijken. Een aards mens moest geboren worden voor de allerhoogste taak, die na de Christus ooit op Aarde zou gebeuren. 'Gene Zijde' zou spreken, schrijven, schilderen, genezen en Haar Bezieling zou voor het eerst verstoffelijkt waarneembaar zijn. Gene Zijde heeft gesproken! Zo ver was de ontwikkeling op Aarde voort geschreden, dat het noodzakelijk werd het 'onstoffelijke' terug te laten keren in de stof. Deze Goddelijke Terugkoppeling moest dienen als 'bijsturing' in de juiste richting. Duizenden jaren van ontwikkeling en voorbereiding waren nodig om zo ver te komen, dat het ook echt mogelijk zou zijn om deze ontzagwekkend moeilijke verbinding te leggen, om haar zo goed en betrouwbaar op te bouwen, dat ze zuiver en feilloos zou werken!  Daarvoor zou alle geestelijke kennis en bewuste liefde aangewend moeten worden. 

Een lange keten van mensen zou aaneengesloten in verbinding moeten komen om die uiteindelijke heiligheid in alle eenvoud en rust, maar ook in volle glorie en geestelijke rijkdom te vertolken. Duizenden zielen zouden zich aan deze éne taak wijden en daarmee duizenden jaren verbonden blijven. Al die mensen zouden stuk voor stuk zo ver moeten komen, dat zij alles van hun eigen 'ikheid' volkomen weg konden cijferen. Immers nu moest het allerhoogste, wat geen oor gehoord en geen oog gezien heeft, op Aarde vertolkt worden. Alles van het eigen willen, voelen, denken, twijfelen, weten, kunnen en verlangen moest nu weg, moest oplossen, terugzinken in het allerdiepste niets van voor de schepping. Niet één spoortje van onzichtbare werking zou belemmerend aanwezig mogen zijn, of reeds dat zou een lagere dimensie vertegenwoordigen en de glasheldere zuiverheid beneden de honderd procent houden. Eén mens zou deze taak moeten uitvoeren. Slechts één mens zou dit alles moeten volbrengen. Diens gehele wezen zou zo ver doortrokken moeten zijn met de wil om daarvoor te dienen, dat zijn eigen willen, denken en voelen, daaraan geheel ondergeschikt zou zijn. Gene Zijde heeft gesproken! Wij kennen nu het resultaat. Heel de mensheid zou nu reeds dat resultaat kunnen waarnemen en bezitten, want alle mogelijkheden voor die communicatie zijn reeds opgebouwd en verstoffelijkt.

Wij, die mochten leven in de directe straling van dat ene wezen hebben in onze boekenkasten een speciaal hoekje waar zijn zielenbloed en eeuwenlange strijd, studie en overgave als een stoffelijke verdichting staat samengebundeld. 'Jeus van Moeder Crisje' was zijn naam, want ook dat moest alles dragen van liefde en reine overgave. Wij weten en beseffen dat NIEMAND van ons zo ver zou willen gaan in het wegschenken van zichzelf. Die eer, mijn lieve lezers, zal eeuwigdurend toekomen aan die ene ziel, aan die Prins van  de Ruimte, of wij dat nu wel of niet voelen en willen aanvaarden. Zo is het en dat heeft niets te maken met verheerlijken van een mens. Overigens zou die mens de eerste zijn om ons dat idee af te nemen, immers dat juist is de grote Kunst die hij bezit. Niets willen zijn dan een klankbord voor het hoogste! Gene Zijde heeft gesproken. Duizenden boeken zijn reeds over de Aarde verspreid en nog vele miljoenen zullen volgen. Eenvoudige taal, die de mens verheft naar zijn eigenlijke niveau. Sprekend van het wonder van het Leven zelf, was dat spreken op zich reeds een occult wonder van de grootste orde. Het occulte wonder kan ontroeren, verbazen en tot stille eerbied leiden, alleen al om het wonder van overgave tot in het allerdiepste. Wie weet en beseft hoe zwaar het reeds is om slechts enkele minuten zonder eigen denken naar een ander te luisteren, moet wel verbaasd zijn nietwaar, dat zoiets mogelijk is! 

En dat mensenkind daar luistert naar de Ruimte en wordt zelf als een kind. Hij, die Jeus dan, wordt een alwetende en toch blijft dat kind vol overgave. Die Ruimte, die Goddelijkheid kan alles aan hem kwijt en het is alleen de tijd die de voornaamste begrenzing vormt. Ja, ja, Gene Zijde heeft gesproken! Ruimschoots gesproken. Boeken volgeladen in onze hoekjes en onze zielen hebben er van gesmuld en de vreugdetranen en ontroering waren overeenkomstig ons eigen gevoel en kind zijn. De grote liefdeshand reikte neerwaarts naar 'de kinderen' van de Aarde. En zo bezitten wij een 'overdracht' die wij nauwelijks kunnen omvatten, doorgronden en beseffen. Daarin, lieve lezers, is het AL aanwezig! Daarin ligt de strijd van duizenden jaren en van miljoenen zielen, voor het hogere, besloten. Daarin leeft Golgotha, het kruis en Christus, in elke zin en regel. Zelfs het 'simpelste' boek geheel geschreven voor de kerkelijk, dogmatische mens van die tijd, bezit de Kosmische diepte van het Al. Dat boek zelfs neen juist dat boek is een ' Kosmologie' en zal geheel gevoeld moeten worden om de 'Maskers en Mensen' in de eerste diepgang en gevoelsgraad te kunnen aanvaarden.Gaan wij weer te ver? Te diep? Wat willen wij dan? 0, wij willen bij dat occulte wonder blijven. Wij willen juist dat beleven..... Wij willen zelf zoiets ondergaan en zo'n taak voor het universum bezitten. wij willen genezen en onderwijzen... is het dat wat wij willen? Stimuleren de boeken ons in die richting? Gene Zijde heeft gesproken, waaraan wij denken is niet meer nodig.Of geloven wij dat niet...? Wel, wij kunnen het lezen in elk boek, elke zin verhaalt ervan. Het staat zelfs in het allereerste boek, dat ons de eerste blik gunt in de Astrale Werkelijkheid. Daarin leeft eigenlijk reeds alles. Laat dat diep in u komen en het wordt parate wetenschap! Maar zou dat eigenlijk ook niet reeds het geval geweest kunnen en moeten zijn met de eenvoudige 'wetten' van Mozes? Toen hij 'afdaalde' met zijn harde 'tafelen' met die tien geboden, toen reeds had dat ruimschoots voldoende moeten zijn. Daaraan zou heel de mensheid voor eeuwigdurend meer dan genoeg gehad moeten hebben, nietwaar? 

Toen waren het keiharde wetten. Met onze Jeus is dat heel anders. Bij hem liggen de kernen van het Leven open en bewust voor ons gevoelsleven. Nu werden ons de fundamenten, het wezenlijke Vader en Moederschap en de reine diepte van de Reïncarnatie geopenbaard. Hierdoor is ons 'getoond' hoe wij eeuwigdurend zijn en nu leren wij alles kennen van ons eigen wezen, inclusief het occulte in ons, wat wij gerust mogen voelen, waarderen en ontwikkelen als een van die machtige mooie Goddelijke mogelijkheden voor Mens, Dier en Natuur. Maar laten wij vooral even nuchter blijven, dit is dan wel onze eigen ontwikkeling. Daar behoeft geen specifieke taak aan vast te zitten. Die 'wonderen' van Jeus zijn nu niet meer nodig want die taak is af!!! Die taak is tot het uiterste voltooid en hoe ? Wie van ons zou, zonder de Alwetende Zorg vanuit de Kosmos en buiten het Plan van Christus om, nog zo ver kunnen komen?  Overigens, wie is zo ontzagwekkend leeg te krijgen? Wie van ons allemaal, wil nu werkelijk, zo minimaal weinig dat diens leven zo ver en diep te bereiken is voor het allerhoogste? Wie is nu werkelijk zo ver dat hij niet struikelt over het eigen willen? 0 ja, media zijn er vele. Zij vinden zichzelf wellicht belangrijk, zolang zij met eigen leven bezig zijn is dat ook zo, maar ach en wee, als het pronken is met andermans veren, als de wijsheid van de Meesters wordt gestolen uit een ruimte die niet van ons zelf is, niet is gevuld met onze eigen strijd, zweet en zielentranen. Media heb je in vele soorten, allen zijn bezig zichzelf te willen, wanneer zij het hebben over aanvullende wijsheid, die nog door hen moest worden opgeborreld, omdat het niet compleet genoeg was en af... Dát zeg ik hardop, vanuit een machtige drang van de Universiteit van Christus! Bent u medium? Geweldig is dat! Moge uw blik streng en uw Liefde strálend zijn, want ga niet buiten uw boekje, ga niet de paden van anderen af, bezeer u niet aan wegomleggingen met de titel 'hoofdstraat'. Hoe gaat het in uw eigen tuintje en in uw eigen straat? Een beetje duf? Een beetje gewoon en alledaags? 0 mijn hemel, hoevelen betreft dit? Is het wel interessant om als schoenmaker zo bij je eigen leest te blijven? Nog afgezien van eer en bewondering is het bovendien best aangenaam om in het 'hogere' te vertoeven. Dát is lekker eten. 'Goddelijke Koek'. Om dát alle dagen op tafel te krijgen is zo gek nog niet. 

Maar wacht even, wij willen dus continu 'bespeeld' worden? Wij bidden om een taak? Wel, taken zijn er genoeg, maar elke uitvinder weet dat het Eureka pas op komst is als al het luie zweet volkomen is opgebruikt, dus: Taak hier ben ik, ik geef álles van mijzelf! Ook al trappen zij mij geheel in de diepste duisternis, álles zal ik geven van mijzelf. Niets zal ik achterhouden van mijn leven en energie voordat ik durf te bidden om een klein en nietig vleugje inspiratie, opdat mijn leven een heel klein beetje mag dienen voor iets van Christus. 0, mag ik werken als een paard om gereed te zijn daarvoor. Maar, wat is nu gedragen worden? Wat is het nu om op de krachten van anderen te dienen, als het eigen leven verwaarloosd wordt? Wat is dat, als de eigen benen te slap en onmachtig zijn om te dragen wat het eigen levensbeeld oproept? Zijn er niet velen die geestelijke klusjes buitenshuis doen terwijl zij thuis vol op in de narigheid zitten? 0, mijn God, een medium te zijn voor een taak in het groot? Jammer is dat lieve mensen, voor óns allemaal is dat niet meer weggelegd, niet meer nodig ook, want dat heeft Jeus van Moeder Crisje reeds voor óns en alle zielen in deze ruimte opgeknapt. Die functie is niet meer vacant en is geheel en al opgelost en overbodig geworden, juist omdat hij zo goed en onvoorwaardelijk rein en zuiver is vervuld en uitgevoerd. Als u nu tóch wat voelt, als er iets is dat onzichtbaar om u zweeft en dat 'leven' fluistert u iets in, of 'hemelt' u gelukzalig op om een taak te doen voor Meester Alcar of Zelanus, ja, misschien wel een voor de grote Jozef zelf, of voor wie dan ook tot en met Christus toe, wees dan uiterst voorzichtig want u hebt negen en negentig procent de kans dat u regelrecht wordt 'beduveld' en dan in de letterlijke betekenis van dat duistere woord.

Want dát kán niet , die taak is niet te herhalen, noch dunnetjes over te doen en zelfs niet op of ná te volgen. Deze taak is in detail compleet en harmonisch af. Als er nu weer gesproken zal worden dan is dit door een technisch apparaat. Dan gebeurt dat rechtstreeks, maar zo ver is het nog niet, want diezelfde techniek is wel ver, maar wordt nog dagelijks grootscheeps misbruikt voor eigenbelang, overheersing en vernietiging. Wie daar in kijkt, beseft dat het nog niet kán. Nu zitten wij nog in de fase van het voluit beleven hoe het niet moet. Dit wordt nu snel en drastisch doorlopen. In liefde vol geduld zal het meer bewuste deel van de mensheid deze pijn moeten verdragen, nu zij moet afwachten tot haar onbewuste zusters en broeders door dit beleven zijn heengegaan. Dit is onafwendbaar omdat zij blind en doof zijn voor een reine natuurlijkheid die geluk en vreugde kan schenken. Omdat zij zijn afgestemd op hebben en op houden in plaats van op geven en schenken. Pas als dáárin de onmacht is beleefd en het falen diep is gevoeld, zal het mogelijk zijn dat de WIJSHEID opnieuw tot spreken komt. Maar, Gene Zijde heeft gesproken. De tijd is reeds voorbereid, want voor de gevoeligen is er reeds geestelijk voedsel volop. Die HONGER kan worden gestild, daarvoor diende Jeus en dát was een GROTE TAAK. 
P. L. H.  


counter free
Google Analytics Alternative