Over deze aardbol loopt volgens mij niemand rond die altijd dankbaar is voor zijn leven. Toch is dankbaarheid iets waar we veel aan kunnen hebben en dus de moeite waard is er bewust naar te streven. Bovendien is het ook nog best gemakkelijk in ons leven in te passen...
Je zou twee vragen kunnen stellen over dankbaarheid:
1/ wat heb je aan dankbaarheid? en
2/ hoe kun je realistisch dankbaarder worden?
1- Met meer dankbaarheid voel je je beter, voel je je minder ongelukkig en meer positief, geestelijk en opbouwend. En, al is het soms maar een beetje beter, dan is het toch al de moeite waard om dit eens praktisch uit te proberen. Immers, heeft niet iedereen wel eens zo'n moment, dat ze zich even wat beter willen gaan voelen?!!
2- Maar hoe wordt je nou oprecht dankbaarder?
Christenen proberen het door dankgebeden, dankgezangen of dankrituelen. Maar helaas, bij maar sommigen blijkt dit te werken; echter bij velen werkt dit niet. Immers, velen willen eerst echt begrijpen waar ze dankbaar voor kunnen zijn. Zeker indien men nu een niet zo prettig leven heeft. En verder ook omdat men van alles in de maatschappij ziet gebeuren, waarvan men niet begrijpt waarom 'de goede God' dit toestaat of laat gebeuren. Het valt dan niet mee om oprecht dankbaar te zijn. Een belangrijke voorwaarde voor velen, om echt dankbaar te kunnen zijn, is dus dat men het leven (als rechtvaardig) voldoende begrijpt.
* Laten we eens op een rijtje zetten waar we nou echt dankbaar voor kunnen zijn en vooral ook waarom precies!!
WAARVOOR KUNNEN WE DANKBAAR ZIJN?!!
- dat je leeft
-dat je met bepaalde (geliefde) mensen leeft
- dat je (als Ziel) kunt leren en groeien
- dat je weer in harmonie kunt komen met je (ver) leden.
WAAROM NOU PRECIES KUNNEN WE DANKBAAR ZIJN ?!!
* Waarom dankbaar dat je leeft?
Na zo'n ramp (bijvoorbeeld bij een aardbeving of overstromingen) in het verre Oosten, waar men gemiddeld vaak geloviger is dan in het Westen, zien we op TV ooit overlevenden, die oprecht God danken dat ze nog leven, terwijl ze hun huis en haard verloren hebben.
Daaraan kunnen we zien dat we hier in het Westen op geloofsgebied nog veel te winnen hebben. Maar ook hier, als hier iemand heelhuids een ongeluk overleefd heeft, wordt men vaak dankbaarder dat men leeft. Maar.. een echt gelovige zou er eigenlijk geen ongeluk voor nodig moeten hebben, en zou zo al dankbaar dienen te zijn voor het leven dat ie krijgt. En als we nou dus, via de Rulof-boeken ons geloof verdiepen, dan kunnen we ook gemakkelijker dankbaar zijn dat we leven.
* Waarom dankbaar dat je met bepaalde mensen leeft?
Als kind vind je het heel normaal dat je levende ouders ouders hebt en wellicht nog andere familieleden. Dat vind je dan normaal, maar je beseft later pas, wanneer er iemand overlijdt, bijvoorbeeld je moeder, dat dit niet zo 'normaal' is. En dan pas besef je, hoe dankbaar je had dienen te zijn voor de tijd dat ze bij je was, dankbaar voor haar aanwezigheid, haar liefde en goede zorgen. En dan pas vraag jij je wellicht af waarom je dit pas zo laat besefte.
Een ander voorbeeld: Je krijgt een kind; maar dit sterft na 3 jaar.
Pas dan besef je, hoe dankbaar je had moeten zijn voor de 3 jaar dat deze ziel bij jullie was.
H.R.
* Laten we eens op een rijtje zetten waar we nou echt dankbaar voor kunnen zijn en vooral ook waarom precies!!
WAARVOOR KUNNEN WE DANKBAAR ZIJN?!!
- dat je leeft
-dat je met bepaalde (geliefde) mensen leeft
- dat je (als Ziel) kunt leren en groeien
- dat je weer in harmonie kunt komen met je (ver) leden.
WAAROM NOU PRECIES KUNNEN WE DANKBAAR ZIJN ?!!
* Waarom dankbaar dat je leeft?
Na zo'n ramp (bijvoorbeeld bij een aardbeving of overstromingen) in het verre Oosten, waar men gemiddeld vaak geloviger is dan in het Westen, zien we op TV ooit overlevenden, die oprecht God danken dat ze nog leven, terwijl ze hun huis en haard verloren hebben.
Daaraan kunnen we zien dat we hier in het Westen op geloofsgebied nog veel te winnen hebben. Maar ook hier, als hier iemand heelhuids een ongeluk overleefd heeft, wordt men vaak dankbaarder dat men leeft. Maar.. een echt gelovige zou er eigenlijk geen ongeluk voor nodig moeten hebben, en zou zo al dankbaar dienen te zijn voor het leven dat ie krijgt. En als we nou dus, via de Rulof-boeken ons geloof verdiepen, dan kunnen we ook gemakkelijker dankbaar zijn dat we leven.
* Waarom dankbaar dat je met bepaalde mensen leeft?
Als kind vind je het heel normaal dat je levende ouders ouders hebt en wellicht nog andere familieleden. Dat vind je dan normaal, maar je beseft later pas, wanneer er iemand overlijdt, bijvoorbeeld je moeder, dat dit niet zo 'normaal' is. En dan pas besef je, hoe dankbaar je had dienen te zijn voor de tijd dat ze bij je was, dankbaar voor haar aanwezigheid, haar liefde en goede zorgen. En dan pas vraag jij je wellicht af waarom je dit pas zo laat besefte.
Een ander voorbeeld: Je krijgt een kind; maar dit sterft na 3 jaar.
Pas dan besef je, hoe dankbaar je had moeten zijn voor de 3 jaar dat deze ziel bij jullie was.
H.R.
