EEN OPERATIE EN WONDERLIJKE GENEZING. 2
Het is bekend dat de Oude Egyptenaren reeds operaties konden verrichten. Zouden wij bij zulk een ,,operatie" zijn toegelaten, dan zouden wij met angst en beven deze -- in onze ogen-- tovenarij hebben aanschouwd. Wij draaien in gedachten, de klok enige duizenden jaren terug en betreden zulk een operatiekamer in de Tempel van Isis. Een klein meisje ligt op de operatietafel. Verscheidene priesters staan om de tafel heen en stellen hun concentratie op het kind in. Weldra is de kleine patiënte in slaap. De geest van het kind wordt buiten het lichaam geplaatst en hierdoor wordt het stoflichaam gevoelloos ( vergelijkt u dit vrijmaken van de stof met de modernste narcose!) Het astrale kind bevindt zich nu in de wereld van de geest en is bevrijd van alle pijn. Het innerlijke leven kan zich nu vrij verplaatsen en ziet neer op haar eigen stoflichaam. ( Dit moet de nuchtere Westerling ongeloofwaardig voorkomen, maar toch komt dit verschijnsel nog dagelijks voor. heel vaak zal een patiënt die onder narcose is gebracht soms gebeurtenissen vertellen die buiten zijn gezichtsveld liggen. Gebeurtenissen die zich b.v. op straat afspelen of in een ander vertrek! Een operatiedokter of hoofdzuster weet hiervan mee te spreken, al begrijpen ze de verschijnselen niet doordat zij geen mystieke kennis bezitten!) Een van de priesters trekt nu een ,,magische cirkel" om ons heen. 

Wij zullen nu binnen deze aangeduide ruimte moeten blijven en mogen in geen geval buiten de cirkel treden totdat de genezing achter de rug is. Deze magische cirkel heeft een astral-beschermende invloed. Geen enkel woord horen wij nu spreken. Een andere priester smeert nu het hoofdje van het kind in met een of andere krachtige zalf. Reeds na korte tijd zien wij de hoofdharen oplossen en op het hoofdje de huid te voorschijn komen. Nu worden er nog andere zalven op het hoofdje gesmeerd en daarna wachten de priesters af. Inmiddels is door helpers spoelwater klaar gezet en tevens verband van kunstig geweven stof. Alle priesters zijn in diepe concentratie. Een opperpriester stapt nu naar voren en bewerkt het hoofdje waarvan de huid door de kruiden en zalven is verweekt. Binnen enkele tellen ligt nu de hoofdhuid open en kan de schedel worden gelicht. Wij zien nu de inwendige organen bloot liggen en merken duidelijk het gezwel op. Door dit gezwel was het kindje wezeloos en leed aan hevige hoofdpijnen. De opperpriester verwijdert het gezwel met een wonderlijke snelheid. Nu worden er sterk ruikende kruiden verbrand, waarvan de damp de gehele ruimte vult. In de tussentijd brengt de opperpriester de schedel weer op zijn plaats en maakt weer gebruik van andere kruiden. Nu wordt het gehele hoofdje ingesmeerd en daarna verbonden. Hierna brengt men nog een andere zalf over het verbonden hoofdje aan voor het verdichten van de hoofdhuid. De operatie is achter de rug en de natuur zorgt nu verder voor de algehele genezing. De Oude Egyptenaren kenden en gebruikten honderden soorten kruiden, die alle onfeilbaar werkten. Ook op dit terrein hadden zij het hoogste bereikt. Sommige van deze kruiden werden als natuurlijk gif toegepast, terwijl een andere zalf deze wetten verbrak en de weefsels van alle kracht ontroofden. Tengevolge hiervan kon de hoofdhuid elastisch worden gemaakt! Wij keren echter weder terug naar de operatiezaal, waar zojuist de tweede patiënt wordt binnengedragen. 

Het is een oude man, die ongeveer dezelfde stoornissen bezit als ons eerste patiëntje. Dit gezwel echter kan op een andere wijze worden verwijderd, doordat de omstandigheden dit mogelijk maken. De patiënt gaat op de tafel liggen en nu brengen de priesters hem in een toestand van halfwakend bewustzijn. (De geest blijft nu in het lichaam). De priesters hebben reeds geconstateerd, dat er in het hoofd van de patiënt een verdikking ligt en deze verdikking moet nu worden verwijderd. Eerst zou een priester deze zieke genezen maar hier moesten alle priesters aan meewerken omdat hiervoor massaconcentratie nodig is. Alle priesters stellen zich nu in. De opperpriester maakt nu verschillende ,,passen"  om het hoofd van de zieke en wordt hierbij geholpen door assistenten. Op een punt is nu deze massa-concentratie ingesteld die de kracht bezit van een enorm brandglas. Wij zien nu duidelijk langs het linkeroor van de zieke een verdikking optreden. Op deze plaats is van tevoren zalf gesmeerd teneinde de huid daar te verweken. Steeds groter wordt de verdikking totdat opeens de huid vaneen scheurt en de etter te voorschijn komt.

Opnieuw maakt de opperpriester lange passen over het hoofd en de etter vloeit naar de opening achter het oor. Tot viermaal toe zien wij een verdikking. Hierna is al het vuil verwijderd. De patiënt is weer genezen, keert tot zijn dagbewustzijn terug en verlaat de zaal. Tenslotte komt een oude man aan de beurt die een geheel opgezwollen en blauw-zwart gekleurd been heeft. Een priester nadert de zieke en smeert diens gezwollen been in met een sterk ruikende zalf. Hierna concentreert zich de priester op het zieke deel. Zijn handen bestralen het been en wij kunnen waarnemen hoe het zieke lichaamsdeel onder zijn handen dunner en dunner wordt, totdat het been weer de normale proporties heeft aangenomen. Deze bliksemsnelle genezing maakte de vergiftiging -- de oorzaak van het opgezwollen lichaamsdeel -- onschadelijk. Deze en nog tal van andere wonderen kwamen tot stand in zulke tempels, kort voordat het Oude Egypte verviel. Toen losten ook deze grote geneesmethoden op. De westerling die dit leest zal misschien niet kunnen geloven aan deze ,,tovenarij" en toch, laat hij voorzichtig zijn met zijn oordeel! Dit is allerminst fantasie, hoe fantastisch het hem ook mogen voorkomen. Het Oosten kende vele wijsheden die voor de westerling niet zijn te doorgronden. De mens is dieper dan hij zelf weet.
H.R.


counter free
Google Analytics Alternative