Mijn naam is Edith, en al heel lang bezig met de diepere kant van het leven.
Vanaf mijn geboorte zeer slechtziende, later volledig blind.
Ik ben van het bouw jaar 1961.
Al jaren hield het leven mij bezig.
Het prachtige geluid van de vogels, de trillingen die dat weer geeft.
Het doet iets met je daar heel diep van binnen.
Ik werd geconfronteerd met veel verschillen op onze planeet, jaloezie, ziektes, ongerechtigheden, ga zo door.Als meisje van 4 jaar dacht ik: waar was ik voordat ik in mijn moedersbuik zat. en zag een een tunnel met daarna een grote weide.
Er waren momenten dat ik minder er mee bezig was, en dan weer dieptepunten.
Van een bescherming ben ik overtuigd.
Waarom lopen de dingen zoals ze lopen.
Er zijn absoluut momenten dat ik weet dat ik geholpen ben.
Eén ervan:
We waren aan het verhuizen.
Zelf was ik in het nieuwe huis de Strausslaan een huis hiervoor aan het soppen. Van de Fybiomialgie en CVS die nog niet bekend waren, grenzen wilde ik niets weten.
Lekker soppen alles rook steeds frisser.
Ja, waarom ook niet de buitenboel.
Ik loop met mijn emmertje en spullen zingend nar de achtertuin en sta tegen een muur.
Nee, geen echte muur, een voelbare muur.
Ik denk niet na en ga weer naar binnen.
Nog geen 5 minuten later belde een buurvrouwtje aan, die daar ook kwam wonen en zei: hoe is die, enz? Wat een eind hebben ze achter ons huis afgegraven hé meer als 3 meter.
Tja, wat zeg je dan, toeval? Het kan. Voor mij voelde dit anders.
Zo met meer van deze voorvallen die ik best in een ander deel wil beschrijven, geraakte ik via Jomanda aan de boeken.
In die tijd zat ik in een verwerkingsproces van het verleden en smeekte innerlijk om me te verlossen van negativiteit.
En zo gebeurde het dat ik in 1996 het boek een "Blik in het Hiernamaals” in handen kreeg.
In gesproken vorm.
Die heb ik in één adem uitgelezen, met daarna: "Zij die terugkeerden uit de Dood”, "De Kringloop der Ziel”, "Door de Grebbelinie naar het Eeuwig Leven”, "Het Ontstaan van het Heelal”, "Tussen Leven en Dood” en later "Maskers en Mensen”. Dat boek zal ik nog velen malen mogen lezen zoveel dieptes.
"Geestelijke Gaven”, is één van mijn favoriete boeken.
Wat doet het met me, en heeft het met me gedaan.
Ik ben anders gaan denken.
Het heeft me dichter bij mezelf gebracht in de goede zin van het woord.
Het heeft processen in het werk gezet, die niet meer te stoppen zijn.
Persoonlijk ben ik het leven anders gaan zien, van binnenuit gaan benaderen.
Als ik merk dat ik ergens van kan leren, dan doe ik dit het liefst gisteren, ha ha, wat natuurlijk ook weer een valkuil is.
Dat laatste wordt weer wat kalmer.
Het besef, de technische wonderen die mensen met een handicap mogen ontvangen, daar word ik helemaal warm van.
We weten nu waar ze vandaan komen, waar ze ontworpen worden. Dat ze doorgegeven worden van Gene Zijde.
Ook merk ik, dat als je je deze warme liefdevolle kennis wilt eigen maken, je voelt dat je een alleen weg gaat hier.
En meer en meer bewonder ik onze prins van de ruimte, Jozef Rulof die nog veel meer alleen stond.
Hierover kan je niet zomaar met iedereen praten.
Bedankt daarom lieve Harten Henk en Diny, dat jullie deze mogelijkheid geschonken hebben.
Ik hoop van harte dat er meer mogen volgen.
Op dit moment lees ik in "Vraag en Antwoord”, en "De Kosmologie van Jozef Rulof”.
In waarachtige liefde
Edith.
Edith.
