MOETEN WIJ VEGETARIÉR WORDEN?
Van bepaalde zijde wordt dikwijls de nadruk gelegd op de gedachte, dat de mens -- die immers van dierlijke origine is -- alles in het werk behoort te stellen om zich hiervan te distantiëren. Een belangrijke stap in deze -- zo meent men dat -- is de stap van carnivoor naar vegetariër! Deze gedachtegang is logisch, als wij het evolutieproces van de mens in beschouwing nemen. Ons lichaam heeft zich immers in miljoenen tijdperken opgebouwd uit een ééncellig stukje plasma, dat in de oerzeeën ronddreef, totdat het werd wat het nu is. Wij hebben zeer vele overgangsstadia's moeten beleven. Niet alleen zijn wij roofzuchtige vleeseters geweest, maar we hebben zelfs aan kannibalisme gedaan! Elk stadium hebben wij moeten beleven teneinde het te kunnen overwinnen en te kunnen afleggen. Overslaan is in de schepping niet mogelijk. Geen enkel stadium en overgangsfase bleef ons bespaard. Allen hebben dezelfde weg moeten afleggen. Nu wij de hoogste graad van het lichaam beleven -- hoewel de evolutie hiervan nog niet geheel voltooid is -- is het voor de hand liggend, dat wij ons trachten te distantiëren van het vlees eten. Deskundigen staan klaar om ons op de voordelen te wijzen, die de staat van vegetariër met zich meebrengt! Vlees, zo zegt men, heeft lang niet de voedingswaarde en vitaminegehalte, die groente en fruit bezitten. Voor de smaak behoeft de mens ook geen vlees te eten, want er zijn bepaalde plantaardige gerechten, die prakties niet van vlees zijn te onderscheiden! Er bestaat dus feitelijk geen enkele reden, om nog carnivoor te blijven!! Is dit echter waar? Wij menen van niet! Wij hopen van harte, dat wij ons nu niet de haat van alle principiële en niet principiële vegetariërs op de hals zullen halen, want wij zijn geenszins van plan stelling te nemen tegen de vegetariër! Integendeel, wij zijn het prakties over de gehele linie met hem eens. Ook zijn wij van mening dat de mensheid vanzelfsprekend naar dit stadium zal toegroeien! ,,Ja, maar wat voor bezwaren blijven er dan nog over?"zo zal de vegetariër zich nu wellicht afvragen.
Ons antwoord in deze luidt: wij hebben niet zo zeer bezwaar tegen de niet-principiële vegetariër als wel tegen de principiële, die -- van het standpunt uitgaande, dat zijn visie de enige juiste is -- anderen trachten overtuigen of, als het kinderen zijn, zelfs tracht te dwingen om geen vlees meer te nuttigen. Wij leggen dus in deze de nadruk op het woordje ,,dwang". Deze dwang is fout zoals prakties alle dwang altijd fout is! Indien de mens uit eigen gevoel over gaat tot het stadium van vegetariër is dit prachtig, ofschoon hiermede allerminst wordt bewezen, dat de vegetariër op geestelijk terrein verder zou zijn dan de niet-vegetariër! Men hoede zich dan ook voor deze volmaakt verkeerde gevolgtrekking! Wij willen hierop straks nader ingaan, teneinde het onjuiste van deze stelling trachten te illustreren. Wij nemen stelling tegen de principiële vegetariër, omdat deze geen rekening houdt met de lichamelijke behoeften en zich slechts blind start op de geestelijke en esthetische kant van de zaak. Het is niet zo, dat het eten van vlees voor elk mens overbodig is! Ons lichaam weet in de regel zelf het beste wat het nodig heeft! Als iemand trek heeft in vlees, dan is het dwaasheid om het niet te willen eten doordat een bepaalde groep mensen hier op tegen zou zijn en dit met allerlei argumenten willen ,,bewijzen"! De kwestie van vlees eten is er één van het lichaam. Het ene lichaam heeft er behoefte aan en het andere niet. Reeds bij een kind kan dit worden geconstateerd! Wij hebben kinderen gekend, die direct gingen overgeven als ze vlees hadden gegeten. In zulk een geval zou het dwaasheid zijn geweest van de ouders om deze kinderen te dwingen om toch vlees te blijven eten. Andersom is echter even dwaas en dit schijnt men niet altijd te kunnen inzien!
De evolutie van het lichaam voltrekt zich volgens eigen richtlijnen en wij kunnen dit niet dwingen! Als wij geen vlees eten terwijl ons lichaam daar behoefte aan heeft, dan bereiken wij geen overwinning in de geest, maar we doen alleen ons lichaam te kort!! Dit klinkt wellicht voor velen als een desillusie, maar het is niettemin de nuchtere waarheid! Wij behoeven ons lichaam niet te dwingen. Dit gaat vanzelf, als de tijd hiervoor is aangebroken. Eens zullen alle mensen vegetariër zijn! Maar dan zal het ook voor niemand meer mogelijk zijn om vlees te eten! Het lichaam zal dan weigeren en pas dan kunnen wij zeggen, dat we werkelijk vegetariër zijn! Maar hoe is het dan mogelijk, dat wij zojuist konden beweren,dat de mens die vegetariër is, niet verder is geëvolueerd dan de vleeseter, zo zullen velen zich afvragen! Is hier niet van een contradictie sprake? Neen, geachte lezer, zeer zeker niet. Wij durven zelfs te beweren, dat menige carnivoor op een hogere trap der evolutie staat dan de vele vegetariërs ! De oplossing hiervoor is -- zoals altijd met de waarheid het geval is -- zeer eenvoudig. Dit vegetariër of carnivoor zijn houdt verband met het lichaam, maar niet met de geest! Het feit of wij dus wel dan niet vlees willen eten is een gevoel dat ons door het lichaam wordt opgelegd. Indien nu een bewuste geest, dor de wetten van de ruimte gedwongen, bij ouders wordt geboren, die hem een lichaam schenken dat nog behoefte heeft aan vlees, dan heeft dat uiteraard voor zijn geestelijke evolutie niet de geringste betekenis. Andersom is het evengoed mogelijk, dat een nog dierlijk bewustzijn door karmische wetten in een lichaam ter aarde komt, dat reeds de behoefte aan dierlijk voedsel heeft afgelegd! Begrijpt u nu, dat er ook beeldschone mensen kunnen bestaan met een dierlijk gevoelsleven en dat een mismaakt en zwak lichaam een prachtige ziel kan huisvesten?De wetten voor het lichaam zijn anders als die voor de geest! De vraag: ,,Moeten wij vegetariër worden" kan dus met ja en nee worden beantwoord!
Ja, als word bedoeld, of wij -- de mensheid -- op de duur vegetariër zullen moeten worden. Neen, als wij uit principiële reden vegetariër menen te moeten worden! Als uw man, vrouw of kind dus graag ,,een lekker stukje vlees" wil eten, geef u het hun dan gerust. U bewijst er hun een dienst mee. Het is algemeen bekend hoe versterkend dikwijls een ,,biefstukje" kan werken. Het is dom en volkomen zinloos om dit voedsel te weigeren als het lichaam erom vraagt! Als laatste punt willen wij de kwestie ,,Gij zult niet doden" in beschouwing nemen. Wij beseffen volkomen dat dit gebod juist de basis vormt voor vele principiële vegetariërs en daarom willen wij zeer zeker dit belangrijke punt niet verwaarlozen. Wie echter van mening is, dat wij het gebod ,,Gij zult niet doden" dienen te interpreteren door geen vlees te eten, terwijl ons lichaam er niet buiten kan, vergist zich. God heeft de schepping zo ingericht, dat het ene wezen het ander tot voedsel zal kunnen dienen, totdat de evolutie voltrokken is. Dit is geen wreedheid, zoals velen denken, want God kent geen sterfbedden, en ,,sterven" betekent slechts een hogere vorm van leven binnen treden. Doordat het ene wezen het ander opeet, dient het tevens de evolutie! Zou het anders kunnen zijn? Meent men, dat God ,,fouten" maakt? Het dier, dat dus de mens tot voedsel dient, valt niet onder de tien geboden! De mens behoort evenwel zijn medeschepselen niet te mishandelen, kwellen of te doden bij wijze van sport! Dan pleegt hij afbraak ten opzichte van het leven van God! Dit is evenwel heel iets anders dan het verwaarlozen van ons eigen stoffelijk lichaam, hetgeen in geen geval geoorloofd is. Hoewel het aan de lezer is overgelaten te beslissen, welke kant hij zal kiezen, vertrouwen wij, dat wij door bovenstaande uiteenzetting dit probleem tot zijn juiste proporties hebben teruggebracht.
H. R.
