MDITATIE, YOGA, GELUKKIG GEVOEL EN SPLITSING.
Van mystieke oefeningen wordt je niet gelukkiger.In de hogere sferen is men ALTIJD GELUKKIG. Men noemt het daarom ook wel ‘gelukkige sferen’. Toch wil men zich ook daar nog verder ontwikkelen om in nog-gelukkiger sferen te kunnen gaan wonen. Maar om zich verder te kunnen ontwikkelen, dient men zich meestal voor een tijd naar lagere sferen te begeven om daar werk te doen. Men gaat dan dus tijdelijk naar een minder gelukkiger sfeer. De vraag is nu: hoe kan men zich toch gelukkig blijven voelen, terwijl men zich voor een tijd werkelijk in een lagere gevoelsafstemming moet begeven, dus ten midden van heel veel minder gelukkige invloeden? Men neemt dan immers automatisch het gevoel over van zo’n sfeer. Wie daar in praktische zin het antwoord op heeft gevonden kan daar ‘zonder centje pijn’ langere tijd werkzaam zijn. Volgens wat ik in de Rulof-boeken gelezen heb, splitst men zich daarvoor dan in twee delen: een deel blijft zich afstemmen op het gelukkige gevoel uit z’n eigen sfeer, en het andere deel stemt zich af op de sfeer waar men het werk doet. Dat splitsen van de geest en afstemmen op je eigen sfeer, is iets wat iedereen dus eens moet leren om werk te kunnen doen in een lagere sfeer dan z’n eigen afstemming. De meesters in het oude China, India en Egypte konden zich reeds splitsen. Jozef Rulof kon het ook. Maar eigenlijk kan iedereen dit wel al een beetje. Een voorbeeld: ik kan auto rijden en daarbij sturen, op de weg letten, koppelen, schakelen enz. terwijl ik tegelijkertijd met iemand een gesprek voer.Ander voorbeelden zijn: een moeder die huishoudelijk werk doet en tegelijkertijd oplet dat haar kindertjes niets gevaarlijks doen. Of: een gespreksleider die moet letten op zowel de inhoud van het gesprek alsook op de manier waarop het verloopt. Nog een andere vorm van splitsen is, dat een gedeelte van je bewustzijn zich bezig houdt met een bepaalde klus waarmee je bezig bent, terwijl een ander gedeelte van je bewustzijn steeds gericht is op het einddoel van die klus. Bij dit alles is het dus noodzakelijk, dat men zich een beetje kan splitsen. Maar ook om hier op aarde bepaald werk langere tijd te kunnen doen, kunnen we een vorm van splitsing goed gebruiken. Wie dat goed kan, kan op allerlei werkplekken geestelijk gezond blijven. Die splitsing houdt in, dat je overal jezelf kunt blijven ook als je moet werken tussen mensen met een heel andere afstemming. 
Indien jij je dan constant bewust bent van je geestelijke afstemming (ook wel je ‘hoger ik’ of ‘astrale ik’ genaamd), dan wapen je jezelf tegen invloeden van anderen.

Nou heeft iedereen wel eens last van invloeden van anderen. De een voelt zich bijvoorbeeld minder prettig in een grote drukke winkel, de ander in een groot ziekenhuis. Maar velen voelen zo’n invloed op hun werk, zeker als dit een groot bedrijf is of als je een tijd in het buitenland moet werken. Indien je bijvoorbeeld in de psychiatrie of geestelijke gezondheidszorg zou werken, komt het goed van pas, indien jij je enigszins zou kunnen splitsen, waarbij één deel van jou zich afstemt op het gevoel van jouw eigen sfeer, dus je eigen geestelijke afstemming, terwijl een ander deel van jou zich afstemt op je werk, je cliënten en collega’s.Zonder dit splitsen zou je op langere termijn zelf psychische problemen kunnen krijgen. Dat wil je natuurlijk voorkomen. Sommigen kunnen dit van nature, omdat ze zich dit splitsen in vorige levens hebben eigen gemaakt.Maar, indien je dit niet zo goed zou kunnen, is het dan te leren om je beter op twee dingen tegelijk af te kunnen stemmen, op zowel je werk als op je hogere ik, je eigen gevoelsafstemming? Vooral dat laatste is iets wat meestal niet zomaar lukt indien je er niet op geoefend hebt. Je geregeld afstemmen op het hogere, gelukkige gevoel in jezelf, noemt men wel ‘mediteren’.  Door dit vaak te doen wordt men er vertrouwder mee, leert men het astrale ik van het aardse ik beter te onderscheiden en leert men om beter onderscheid te maken tussen z’n astrale ik en astrale invloeden van buitenaf. Het kost wellicht een half mensenleven om dit alles via yoga-meditatie enigszins onder controle te krijgen, zodat men er op ieder moment ongestoord gebruik van kan maken. En tijdens dat half mensenleven kan er nog van alles fout gaan zoals psychische problemen en bezetenheid. In het boek Geestelijke Gaven kunt u hierover meer lezen.Er bestaan allerlei vormen van mediteren en ze verschillen er nogal in hoeveel tijd die men er in moet steken en hoeveel begeleiding men er bij krijgt. Iedere mystieke stroming heeft zo z’n eigen meditatiemethode. Vooral in het oosten zijn veel meditatie-methodes bekend.

Bij veel van die stromingen is het mediteren echter een doel op zich geworden, terwijl het niet meer zou moeten zijn dan een hulpmiddeltje om beter en gezonder je werk te kunnen doen. Die meditatie-methodes dienen dus niet om gelukkiger te worden, maar om niet ongelukkiger te worden in deze maatschappij. Er bestaat namelijk geen enkele gebeds- meditatie-, yoga- of chemische methode om blijvend gelukkiger te worden dan je eigen gevoels-afstemming. Alleen door goed te maken en dienend werk te doen, kunnen we meer in harmonie komen met ons verleden en groeien we naar een hogere innerlijke afstemming met een daarbij-behorend hoger gelukkig-zijn en meer innerlijke vrede.ook dienen meditatie-, gebeds- en yoga-methodes dus niet om innerlijke vrede te verkrijgen en men kan er ook zeker geen karma mee oplossen, zoals veel oosterlingen denken. En gebeds-meditaties om zonden vergeven te krijgen, daar is in westerse kloosters ook al veel tijd aan verspild. Innerlijke vrede en een gelukkig basisgevoel, dat moet ieder mens eerlijk verdienen door er voor te werken, door goed te maken en dienende liefde.En meditatie kan hierbij op z’n best hoogstens een hulpmiddel zijn. Maar…. helaas heeft mediteren nogal eens meer nadelen dan voordelen.In de boeken van Jozef Rulof wordt nergens geadviseerd om regelmatig te gaan mediteren en ik denk dat ik weet waarom dit zo is. Vroeger heb ik namelijk zelf bijna 10 jaar lang een paar keer per dag yoga-meditaties gedaan en weet dus wel enigszins waar ik het over heb. Het was een zoektocht naar geluk en innerlijke vrede, met enkele hoogtepunten en veel laagtepunten, momenten van gelukkig voelen, maar ook van depressies en teleurstellingen. In mijn zoektocht naar blijvend gelukkig- en vredig-zijn, kwam ik bij medezoekers veel onderlinge competitiestrijd tegen, afgunst en geruzie. Ook heb ik ooit gehoord, via een vriend die in een intensieve-meditatiegroep had gezeten, dat daar iemand zelfmoord had gepleegd.Maar de belangrijkste reden waarom ik zelf gestopt ben, is, dat ik ontdekte dat je bij al dat streven naar vrede en geluk GEEN BETER MENS WORDT. Ik had jaren lang intensief contact met veel mensen die ook mediteerden en al die mensen (inclusief ik zelf)  werden niet liefdevoller of vriendelijker naar hun medemens. Je karma of oorzaak-en-gevolg kun je niet weg mediteren, dus geestelijk gezien bereik je eigenlijk helemaal niets.

Gelukkig heb ik in die tijd de boeken van Jozef Rulof gevonden, anders had ik deze conclusie nooit duidelijk kunnen trekken en was ik waarschijnlijk doorgegaan met misschien andere meditatie-methodes; want verslavend werkt het wel (overigens net zoals alle andere dingen waardoor je je even een beetje gelukkiger of meer ontspannen voelt).Door deze boeken kreeg ik een hogere waarheid dan die van de yogis en gurus: namelijk dat innerlijk geluk en vrede iedereen zelf eerlijk verdienen moet door aan zichzelf te werken. En hoe? Door serieus te werken aan je karakter en levenshouding, door dienende liefde, maar vooral door goed te maken. En dit alles kun je het beste doen in het gewone dagelijkse leven bijvoorbeeld in een gezin, met familie, vrienden, buren, kennissen en verder in een baan met collega’s, concurrenten, bazen, klanten, enz. Dus niet in een afgelegen klooster maar midden in het gewone dagelijkse leven, kun je het beste aan jezelf werken, aan je geestelijke groei.Mensen met een bijna-dood-ervaring mogen al even proeven van het geluk en de vrede van hun geestelijk afstemming.Maar volgens mij heeft het geen zin om nu al voorproefjes zelf op te eisen en van de paradijselijke vruchten van geluk en vrede te snoepen. Technisch gezien – dus door yoga-meditaties – is dit niet onmogelijk, maar…. het leven heeft het goed voor met onze geestelijke evolutie… en wie nu op aarde reeds enig geluk zou kunnen ervaren, zo iemand zou toch niet meer gemotiveerd zijn en moeite willen doen om dan nog verder aan zichzelf te werken voor nog meer geluk en vrede.Pas na onze dood weten we precies hoeveel liefde, innerlijke vrede en geluk we ons eigen hebben gemaakt. Ik vertrouw er op dat we na onze aardse kringloop precies dat geluk en die innerlijke vrede krijgen welke we tot dan toe eerlijk verdient hebben.Ik gebruik mijn leven voor geestelijke groei, en ook al voel ik me niet altijd zo gelukkig, gelukkig weet ik diep vanbinnen: ook voor mij komt er een tijd van oogsten en die tijd wacht ik maar geduldig af.Al doe je 10 levens achter elkaar niets anders dan yoga-oefeningen en mediteren, dan nog krijg je daardoor geen milligram meer liefde in je hart.P.S. Met ‘mediteren’ wordt in dit artikel uitdrukkelijk niet bedoeld: rustig nadenken over je leven, over het leven, over levensvraagstukken, als bezinning, als voorbereiding op een taak, om iets na te beleven, mijmeren om je te ontspannen, om ideeën op te doen of geïnspireerd te worden.
Giel Heijmans.


Google Analytics Alternative